วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2559

GV -First- [bang x jae]









----------------------------- First NC cut --------------------------------------- 

“น้องไม่ต้องกลัวนะ....พระเอกของน้องน่ะ ถึงจะหน้าดุ แต่ก็ใจดีมาก แล้วใครที่ได้เล่นกับยงกุกนะถือว่าโชคดีมาก.....เพราะอนาคตดังทุกคน.....หน้าน้องนี่แต่งง่ายจริงๆ เลย พี่ล่ะช๊อบชอบ^^





พี่ช่างแต่งหน้าเม้าท์มอยให้ยองแจที่ดูจะตื่นๆ กับการแสดงหนังครั้งแรกอยู่ไม่น้อยให้ผ่อนคลายลงบ้าง 



และก็ดูเหมือนจะได้ผลด้วยเมื่อยองแจเริ่มผ่อนคลายพร้อมที่จะเข้าฉากแล้ว



“บทน้องไม่ยากนะ แค่นอนๆ แล้วเดี๋ยวที่เหลือยงกุกจะจัดการเอง^^



“ครับ”



“ยองแจพร้อมแล้วคร่า!!




พี่ช่างแต่งหน้าร้องบอกคนในกอง แล้วพาเขาที่สวมเพียงบ๊อกเซอร์สีขาวล้วนตัวเดียวให้ไปนอนรอพระเอกมาเข้าฉาก



พอพี่ช่างแต่งหน้าเดินออกไป พี่ผู้กำกับกล้องก็สั่งเดินกล้องทันทีและความตื่นกลัวก็กลับมาหาเขาอีกแล้ว...............




เมื่อพระเอกที่จะเข้าฉากกับเขาเปิดประตูเข้ามา......













นี่น่ะเหรอบัง ยงกุก...........










หล่อจัง -//////-




 หน้าตาหล่อเหลาทำเอายองแจเผลอมองตามตาไม่กระพริบ จนยงกุกเดินมาหาที่เตียง แล้วส่งยิ้มหล่อกระชากใจให้เขาได้อายม้วนจนต้องหลบสายตา........







นี่ขนาดพี่ยงกุกเสื้อผ้าอยู่ครบยังทำเขาเขินขนาดนี้......





แล้วถ้า........






จะเป็นยังไงนะ-/////-










“ครั้งแรกใช่มั๊ย?....พี่จะไม่ทำนายเจ็บนะ”








เสียงนุ่มทุ้มลึกกระซิบดังอยู่ข้างหู แต่กลับก้องกังวาน ติดตรึงอยู่ในห้วงความคิดกลับไปกลับมา ก่อนจะรู้สึกถึงปลายจมูกโด่งเข้ามาคลอเคลียอยู่บนแก้มนิ่มของเขา





ดวงตาใสปิดลงเพื่อกักเก็บสัมผัสอ่อนโยนจากริมฝีปากอุ่นๆ ที่เลื่อนเข้ามาครอบครองกลีบปากบาง ไล้เล็มดูดดุนอยู่เพียงครู่ 



ก็ส่งเรียวลิ้นอุ่นเข้ามาหยอกล้อ ไล้เล็มชิมรสชาติในโพรงปากหวานฉ่ำให้ยองแจได้หลงเคลิ้ม 



จนไม่รู้สึกว่าบ๊อกเซอร์ของเขาโดนถอดออกให้มือเรียวสวยได้หยอกเล่นกับตัวตน ที่กำลังตื่นขึ้นอย่างช้าๆ ด้วยความชำนาญ



สอดคล้องกับเรียวปากหยัก ที่ละจากริมฝีปากบางเบา ไล้เล็มลงมาตามสันคาง ลากผ่านลำคอขาวมาที่เนินอกสีหวานตั้งชูชันรับเรียวปากให้เข้าครอบครอง






“อา





เสียงหวานเปล่งออกมาอย่างพอใจกับสัมผัสอ่อนโยนที่ได้รับครั้งแล้วครั้งเล่าจนสูญเสียการควบคุมทุกอย่างไปแล้ว 



ตัวตนของเขาที่ถูกปลุกก็ตื่นเต็มที่จนอยากรับเอาสัมผัสที่มากกว่า







แต่พี่ยงกุกกลับหยุดทุกอย่าง แล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูงให้ยองแจปรือตาขึ้นมามอง 



ก็เห็นพี่ชายถอดเสื้อตัวบางออกพร้อมด้วยกางเกงยีนส์สีซีดกับบ๊อกเซอร์ตัวจ้อยออกไปให้พ้นร่าง





เผยให้เห็นมัดกล้ามสวยงามให้คนที่ไม่มีอย่างเขาได้อิจฉาสายตา







และนั่น......ตัวตนของพี่ยงกุกที่ดูเหมือนจะพร้อมไม่ต่างจากเขาแล้ว -////-








และทันทีที่อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดจากร่าง พี่ยงกุกก็เดินเข่าขึ้นเตียงกลับมาหาเขาที่นอนตาปรือรออยู่แล้ว





มือเรียวจับต้นขาทั้ง 2 ข้างของเขาให้เปิดกว้าง 


นปรากฏช่องทางสีหวานไร้ประสบการณ์แก่สายตา 




ก่อนที่ใบหน้าหล่อชวนหลงใหลจะฝังลงไล้เล็มปากช่องทางให้เขาได้สะดุ้งกับสัมผัสแปลกใหม่ หากแต่วาบหวามเกินบรรยาย




ตอนนี้รู้สึกว่าร่างกายเขาปั่นป่วนแปลกๆ เหมือนจะอึดอัดทรมานแต่ไม่ใช่ เหมือนจะสุขสมก็ไม่เชิง 



การใช้ลิ้นสนองอารมณ์ที่เบื้องล่างของพี่ยงกุกทำให้เขาเสียการควบคุมไปอีกครั้ง




จนกระทั้งกลับขึ้นมาลิ้มชิมรสหวานในโพรงปากของเขาอีกครั้งพร้อมๆ กับที่ช่องทางสีสวยรับเอาตัวตนของพี่ยงกุกเข้ามา 







“อ๊า!!!




สติการรับรู้ทุกอย่างกลับคืนมาจนครบ จากความรู้สึกเจ็บแปลบที่แล่นผ่านจากเบื้องล่าง แผ่ซ่านไปทุกอณูในร่างกาย





พี่ยงกุกยังคงบดเบียดเข้ามาในร่างเขามากยิ่งขึ้น เขาเองก็ถอยร่นสะโพกหนี 



หากแต่มือเรียวก็บังคับจับไว้มั่นจนร่างกายของพี่ยงกุกเข้ามาในร่างของเขาจนสุด






“อ๊า!!..... อืออ




เสียงกรีดร้องทั้งจากความทรมานและสุขสม จนทำให้ความคิดเขารวนไปหมดดังขึ้นกลบเสียงพึงพอใจของพี่ยงกุกไปสิ้น




 ร่างกายเขายังไม่พร้อมรับ พี่ยงกุกก็เหมือนจะรู้ เลยเลื่อนริมฝีปากขึ้นขบเม้มเนินอกตั้งยอดชูชัน ให้




ความรู้สึกอยากของเขากลับมา





มือเรียวก็ทำหน้าที่ปลุกเร้าตัวตนจนเขาเสียการควบคุมไปอีกครั้ง





“อา....อา





ความรู้สึกเหมือนอยากปลดปล่อยหมุนวนปั่นป่วนอยู่ในท้องน้อยจนจุกแน่น 




หากทว่าพอพี่ยงกุกเริ่มขยับกาย ความรู้สึกนี่ก็หายไป กลายเป็นความรู้สึกใหม่ที่ทำให้เขาเด้งสะโพกขึ้นรับเอาตัวตนของพี่ยงกุกเข้ามาให้ลึกยิ่งๆขึ้น





“อ๊า....อืมมม....อ๊า....อือออ





ยิ่งพี่ยงกุกกระทั้นกายเข้ามาหาเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกดีมากยิ่งขึ้น จนร้องแทบไม่เป็นภาษาแล้ว





“ยองแจ....อืออ”





พอสิ้นเสียงเรียก มือเรียวของพี่ยงกุกก็จับสะโพกเขาแน่นขึ้นพร้อมๆ กับเร่งเข้ามาในร่างเขาให้เร็วยิ่งขึ้น.....ยิ่งขึ้น





และความอึดอัดในช่องท้องของเขาก็เริ่มมีมากขึ้น จนเขาปลดปล่อยออกมาเลอะหน้าท้องตัวเอง 



และรู้สึกว่าพี่ยงกุกสาวตัวตนออกมาปลดปล่อยอยู่หน้าปากช่องทางแดงก่ำของเขาจนชุ่มฉ่ำน้ำรักไป
หมด





“รู้สึกดีมั๊ย?”





“อือ....ดีครับ...”





 ยองแจยิ้มให้คนเป็นพี่ที่ยิ้มหล่อตอบกลับมา





และแค่นั้นพี่ผู้กำกับก็สั่งคัททันที







ซึ่งงานแรกของเขาก็ได้รับคำชมอย่างล้นหลาม.....




แต่ที่เป็นแบบนี้ได้ก็เพราะพี่ยงกุกช่วยทั้งนั้น.....










ขอบคุณนะครับพี่ยงกุก^^










---------------end NC cut----------------------

กลับไปอ่านต่อ ที่ บอร์ดเด็กดีนะคะ

และช่วยเม้นต์บอกไรต์ด้วยนะคะว่าชอบหรือไม่ชอบ

ขอบคุณค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น